Faalangst is letterlijk de angst om te falen, te kort te schieten of om aan bepaalde verwachtingen van jezelf of anderen niet te kunnen voldoen. Soms heeft faalangst een realistische basis. Zo kunnen negatieve ervaringen of mislukkingen de kans op faalangst vergroten.
Faalangst is letterlijk de angst om te falen, te kort te schieten of om aan bepaalde verwachtingen van jezelf of anderen niet te kunnen voldoen. Soms heeft faalangst een realistische basis. Zo kunnen negatieve ervaringen of mislukkingen de kans op faalangst vergroten.
Maar het gebeurt ook dat er sprake is van een overmatig grote bezorgdheid of angst, die niet in verhouding staat tot de werkelijke kans op falen. Deze vorm van faalangst is vaak het gevolg van een te hoog streefniveau, te hooggespannen verwachtingen of een overschatting van de negatieve gevolgen van eventueel falen.
Soorten faalangst
Er zijn verschillende soorten faalangst te onderscheiden. Ten eerste is er de faalangst voor cognitieve taken. Het gaat hierbij om zaken waarbij je kennis op de proef wordt gesteld. Hierbij kun je denken aan bijvoorbeeld het schrijven van een scripties of het doen van een rijexamen.
Daarnaast bestaat er faalangst voor sociale taken, zoals het spreken in het openbaar. Uiteraard is het ook mogelijk om last te hebben van een combinatie van cognitieve en sociale faalangst. Je vindt het bijvoorbeeld eng om in het openbaar te spreken en dan ben je ook nog eens bang dat je kennis niet toereikend of interessant genoeg is om over te praten.
Ook is er motorische faalangst. Dit is de angst om te falen bij sportieve prestaties, zoals bij een sportwedstrijd.
Hoe ontstaat faalangst?
Om te beginnen ziet ieder mens anders in elkaar. Iedereen reageert op zijn eigen manier op gebeurtenissen in het leven. De een is nu eenmaal gevoeliger voor tegenslagen of het niet kunnen voldoen aan verwachtingen dan de ander. Daarnaast kunnen negatieve gebeurtenissen aanleiding geven om daarna meer faalangstig te zijn dan daarvoor. Ook kan een omgeving waarin erg hoge eisen worden gesteld en nauwelijks ruimte is voor complimenten, bijdragen aan het ontstaan van faalangst.
Faalangst bestrijden
Extreme faalangst kan onder andere door middel van cognitieve gedragstherapie of assertiviteitstraining worden bestreden. Hierbij wordt geprobeerd om de invloed van negatieve bijgedachten of fantasieën of faalgedrag te minimaliseren en zich meer te concentreren op de te leveren prestatie zelf. Ook kan er door het oefenen van bepaalde taken het vertrouwen in de eigen prestatie vergroot worden. Het accepteren van eigen gebreken of minder goede prestaties behoort ook tot de methoden.