Hoe pak je problemen met voeding van peuters aan?

Zo goed als je kind eerst at en dronk toen hij nog een baby was, zo moeilijk kan het opeens gaan wanneer je kind een peuter wordt. Nu neemt hij nog slechts een paar hapjes van zijn eten. In de peutertijd proberen kinderen hun wil uit. Ze ontdekken dat het interessant is om ‘nee’ te zeggen.

Hoe pak je eetproblemen van peuters aan?
Wat heel logisch is om te doen maar wat niet helpt is hard tegen je kind praten om hem te overtuigen te gaan eten. Of je gaat hem voeren, onderhandelen of zelfs iets anders koken. Het komt erop neer dat hoe meer je uit de kast haalt, des te harder je kind zal weigeren. Pushen werkt meestal averechts: je kind zal alleen maar harder gaan tegenstribbelen.

Je kind laat op dat moment zien dat het baas is over zijn eigen lichaam. En dat jij niks kunt uitrichten wat zij niet willen. Dwang is dus niet de manier om je kind aan het eten te krijgen. Wat dan wel?

Laat je kind de gevolgen van zijn keuze ervaren. Dan maar geen eten. Als hij later op de avond honger heeft, staat er geen eten meer op tafel. Belangrijk daarbij is dat je hem geen extra aandacht geeft als hij moeilijk doet – ook geen negatieve aandacht. Op deze manier leert hij dat niet eten hem niets oplevert, behalve honger. Belangrijk is dat je je gekozen aanpak consequent volhoudt.

Peuters leren langzaam. Hou er dus rekening mee dat je eetprobleem over drie weken is opgelost. Sommige kinderen doen in de eerste week fantastisch mee, maar krijgen tijdens week twee een terugslag omdat ze zich dan realiseren dat het menens is. Mochten er blokkades zijn, dan is het belangrijk om deze op te sporen.